-
1 disciplina
disciplina, ae, f. [st2]1 [-] action de s'instruire, instruction, enseignement, éducation. [st2]2 [-] science, connaissance, savoir. [st2]3 [-] discipline, ordre, système, école, doctrine. [st2]4 [-] principes de morale, règle de vie, les traditions. - prima aetas dedita disciplinis, Cic. Cael. 30.72: jeune âge consacré aux études. - alienam disciplinam contemnere, Cato R. R. 1, 4: mépriser l'expérience des autres. - ruris disciplina, Col. 1, 1, 6: l'agriculture. - rei publicae (civitatis) disciplina: régime politique, constitution.* * *disciplina, ae, f. [st2]1 [-] action de s'instruire, instruction, enseignement, éducation. [st2]2 [-] science, connaissance, savoir. [st2]3 [-] discipline, ordre, système, école, doctrine. [st2]4 [-] principes de morale, règle de vie, les traditions. - prima aetas dedita disciplinis, Cic. Cael. 30.72: jeune âge consacré aux études. - alienam disciplinam contemnere, Cato R. R. 1, 4: mépriser l'expérience des autres. - ruris disciplina, Col. 1, 1, 6: l'agriculture. - rei publicae (civitatis) disciplina: régime politique, constitution.* * *Disciplina, disciplinae, penul. prod. Plaut. Enseignement et discipline, Ce qu'un disciple apprend de son maistre, Doctrine, Instruction.\Disciplina. Plaut. Reiglement et ancienne observance, Louable coustume.\Militaris disciplina. Valer. Max. Discipline militaire, L'art et science de bien gouverner gensdarmes, La bonne reigle et maniere de faire et vivre que gensdarmes doibvent garder, tenir, et observer.\Disciplina temporum. Cic. Un bon reiglement et observance.\Disciplina. Plaut. Exemple de bien vivre.\Res quarum est disciplina. Cic. Qu'on apprend par maistre.\Naualis. Cic. Art et science de bien naviguer sur mer.\Accipere disciplinam ab aliquo. Cic. Apprendre d'aucun, Estre endoctriné par aucun.\Seuera patris disciplina eductus. Tacit. Nourri et eslevé soubs la discipline et gouvernement de son pere.\Ad ciuitatis disciplinam aliquem erudire. Cic. Selon l'ancienne et louable coustume de la ville.\Formare disciplinam filii. Quintil. Faconner.\Illud totum habuit e disciplina, instrumenta naturae deerant. Cic. Tout ce qu'il scavoit, il avoit apprins soubs les maistres, et ne le scavoit point de nature, ne de soymesme.\Suescere disciplina et imperiis. Tacit. Accoustumer à, etc.\Tenere disciplinam. Cic. Retenir ce qu'on nous a apprins. -
2 disciplina
disciplīna, ae, f. (discipulus), die Schule, I) im engern Sinne, die Lehre, der Unterricht, die Unterweisung, Bildung, Schule, 1) eig., absol., verb. educatio et disc., Quint.: litterae reliquaeque res, quarum est disciplina, für die es einen Unterricht gibt, die gelernt werden, Cic.: omnis disciplina memoriā constat (beruht auf dem G.), Quint.: haec est ergo tua disciplina? sic tu instituis adulescentes? Cic.: novum alqm alci in disciplinam tradere, Cic.: ab alqo disciplinam accipere, Cic.: nec disciplinam (Unterweisung, Theorie) modo, sed exemplum (Beispiel, Praxis) a me petere, Liv.: alci eam disciplinam adhibere (angedeihen lassen), Liv.: disciplinae esse aliis, andern zum Muster dienen, Plaut. – m. subj. Genet., disc. magorum, Cic.: furis atque divisoris, Cic.: caelestium praeceptorum, Vell.: parentum, Iustin. – pueritiae disciplinae, Unterrichtszweige des Knabenalters, Knabenunterricht, Cic. – m. obj. Genet. (in), disc. dicendi, rednerische Schulbildung, Cic.: virtutis, Cic.: litterarum disciplina (das Erlernen) agitari coepit, Cels. – 2) meton.: a) der Gegenstand der Lehre, die Wissenschaft, Kunst, das System, und wie unser Schule = die daraus hervorgehenden Kenntnisse, Fertigkeiten, Bildung, α) übh., absol., Corinthus disciplinis erudita, Cornif. rhet.: animum disciplinis meliorem fieri, Quint.: corpus periculis aut animum disciplinis exercuit, Vell. – m. Adjj., disciplinae Graecae, nostrae, Quint.: disciplinae liberales (Dichtkunst, Beredsamkeit, Jurisprudenz), Vell.: quaedam insitiva disc., aus der Fremde eingeführte Bildung, Cic.: disc. Etrusca, Cic.: bellica, Kriegskunst, Cic.: militaris, Kriegskunst, Nep.: navalis, theoretische Kenntnisse im Seewesen, Cic.: medicinae disciplinae libri, Werke über Medizin, medizinische Schriften, Gell.: architecti est scientia plurimis disciplinis (Wissenschaftszweigen) et variis eruditionibus (Elementarkenntnissen) ornata, Vitr.: disciplinis fallacissimis eruditus, in den Künsten des feinsten Betrugs, Auct. b. Alex.: alqm omni (in jedem Zweig) disciplinā militari erudire, Nep.: disciplinis regiis educari, Auct. b. Afr.: habere quasdam etiam domesticas (von Haus aus) disciplinas, Cic. – m. obj. Genet., disc. populorum, die Kunst, die V. zu lenken, Cic.: iuris civilis, Cic.: sapientiae, Liv.: musices, Quint.: haec dicendi ratio aut disciplina, Cic.: disc. ruris, der systematische od. rationelle Betrieb der Landwirtschaft, Col.: disc. augurandi, Suet. – β) die philos. Schule, das System, philosophiae disciplina u. disciplinae, Cic.: disc. mollis, Cic.: qui sunt ab ea disciplina, Cic. – γ) die rhetor. Schule, Methode, das Lehrsystem, Hermagorae, Cic.: summus doctor istius disciplinae, Cic. – b) Plur. disciplinae konkr.: α) Unterrichtsanstalten, Cic. Sull. 89. – β) Sekten, philosophorum, Ter. eun. 263.
II) im weitern Sinne, die Schule = die Erziehung, Zucht, 1) eig.: a) im allg., disc. puerilis, Jugenderziehung, Cic.: severitas ac disc. maiorum, Tac.: disc. Amerina patris familiae rusticani, Cic.: civitatis (die im Staate herrschende), Cic.: vetus disc. regum, strenge Zucht, Strenge, Curt.: disc. tetra ac tristis veterum Sabinorum, Liv.: disc. familiae (der Sklaven) gravis et constans, Cic. – a pueris nullo officio aut disciplinā assuefacti, Caes.: labante disciplinā, Liv.: labente paulatim disciplinā, Liv.: disciplinam domesticam diligenter severeque regere, Suet. – b) insbes., die Kriegszucht, Mannszucht, disc. militaris, Liv. u.a.: disc. castrensis, Ps. Quint. decl.: disc. castrorum, Plin. pan. u. Suet.: militiae disc., Zucht der Kriegsschule, Cic.: disc. populi Romani, Cic.: disc. maiorum, Sall.: modestia militaris, veteris disciplinae decus, Tac.: disciplinam (militarem) severissime regere, Suet. u. Eutr. – 2) meton., die aus der Erziehung hervorgehende geordnete Einrichtung, Lebenseinrichtung, Ordnung, Weise, Sitte, Grundsätze, Gewohnheit, Politik, a) im allg.: disciplinae sanctitas, Ehrlichkeit der Politik, Liv.: novitas incognitae disciplinae, Vell.: disc. publica, öffentliche (polizeiliche) Ordnung, Polizei, ICt. u. Eccl.: disc. Macedonum regum, Persarum, Curt.: meretricia disc., Mätressenwirtschaft, Cic.: certa vivendi disc., bestimmte Lebensordnung, Cic.: disc. sacrificandi, Opferritus, Liv.: imitari avi mores disciplinamque, Cic.: eādem disciplinā (Politik) uti, Plaut.: earum artem et disciplinam colere, Plaut.: nam disciplina (Politik) est eis demunerarier ancillas primum, ad dominas qui affectant viam, Ter. – b) die Staatseinrichtung, Verfassung, Staatsverfassung, disc. civitatis, Sen.: disc. rei publicae, Cic.: earum civitatum severissima disc., Tac.: Lacedaemoniorum disc., Cic.: disciplinam dare, Cic.: disciplinam Lycurgi od. vetustissimam disciplinam Lycurgi tollere, Liv.: o morem praeclarum disciplinamque, quam a maioribus accepimus, si quidem teneremus, Cic. – / Gedehnte Nbf. discipulīna, Plaut. asin. 201; most. 154; Pseud. 1274. Corp. inscr. Lat. 7, 896. Cic. de rep. 2, 34 cod.; vgl. Fleckeisen Misc. crit. p. 34. – discipleina, Corp. inscr. Lat.2 1. p. 202 (elog. XLI).
-
3 disciplina
disciplīna, ae, f. (discipulus), die Schule, I) im engern Sinne, die Lehre, der Unterricht, die Unterweisung, Bildung, Schule, 1) eig., absol., verb. educatio et disc., Quint.: litterae reliquaeque res, quarum est disciplina, für die es einen Unterricht gibt, die gelernt werden, Cic.: omnis disciplina memoriā constat (beruht auf dem G.), Quint.: haec est ergo tua disciplina? sic tu instituis adulescentes? Cic.: novum alqm alci in disciplinam tradere, Cic.: ab alqo disciplinam accipere, Cic.: nec disciplinam (Unterweisung, Theorie) modo, sed exemplum (Beispiel, Praxis) a me petere, Liv.: alci eam disciplinam adhibere (angedeihen lassen), Liv.: disciplinae esse aliis, andern zum Muster dienen, Plaut. – m. subj. Genet., disc. magorum, Cic.: furis atque divisoris, Cic.: caelestium praeceptorum, Vell.: parentum, Iustin. – pueritiae disciplinae, Unterrichtszweige des Knabenalters, Knabenunterricht, Cic. – m. obj. Genet. (in), disc. dicendi, rednerische Schulbildung, Cic.: virtutis, Cic.: litterarum disciplina (das Erlernen) agitari coepit, Cels. – 2) meton.: a) der Gegenstand der Lehre, die Wissenschaft, Kunst, das System, und wie unser Schule = die daraus hervorgehenden Kenntnisse, Fertigkeiten, Bildung, α) übh., absol., Corinthus disciplinis erudita, Cornif. rhet.: animum disciplinis meliorem fieri, Quint.: corpus periculis aut————animum disciplinis exercuit, Vell. – m. Adjj., disciplinae Graecae, nostrae, Quint.: disciplinae liberales (Dichtkunst, Beredsamkeit, Jurisprudenz), Vell.: quaedam insitiva disc., aus der Fremde eingeführte Bildung, Cic.: disc. Etrusca, Cic.: bellica, Kriegskunst, Cic.: militaris, Kriegskunst, Nep.: navalis, theoretische Kenntnisse im Seewesen, Cic.: medicinae disciplinae libri, Werke über Medizin, medizinische Schriften, Gell.: architecti est scientia plurimis disciplinis (Wissenschaftszweigen) et variis eruditionibus (Elementarkenntnissen) ornata, Vitr.: disciplinis fallacissimis eruditus, in den Künsten des feinsten Betrugs, Auct. b. Alex.: alqm omni (in jedem Zweig) disciplinā militari erudire, Nep.: disciplinis regiis educari, Auct. b. Afr.: habere quasdam etiam domesticas (von Haus aus) disciplinas, Cic. – m. obj. Genet., disc. populorum, die Kunst, die V. zu lenken, Cic.: iuris civilis, Cic.: sapientiae, Liv.: musices, Quint.: haec dicendi ratio aut disciplina, Cic.: disc. ruris, der systematische od. rationelle Betrieb der Landwirtschaft, Col.: disc. augurandi, Suet. – β) die philos. Schule, das System, philosophiae disciplina u. disciplinae, Cic.: disc. mollis, Cic.: qui sunt ab ea disciplina, Cic. – γ) die rhetor. Schule, Methode, das Lehrsystem, Hermagorae, Cic.: summus doctor istius disciplinae, Cic. – b) Plur. disciplinae konkr.: α) Unterrichtsanstalten, Cic. Sull. 89. – β) Sekten, philoso-————phorum, Ter. eun. 263.II) im weitern Sinne, die Schule = die Erziehung, Zucht, 1) eig.: a) im allg., disc. puerilis, Jugenderziehung, Cic.: severitas ac disc. maiorum, Tac.: disc. Amerina patris familiae rusticani, Cic.: civitatis (die im Staate herrschende), Cic.: vetus disc. regum, strenge Zucht, Strenge, Curt.: disc. tetra ac tristis veterum Sabinorum, Liv.: disc. familiae (der Sklaven) gravis et constans, Cic. – a pueris nullo officio aut disciplinā assuefacti, Caes.: labante disciplinā, Liv.: labente paulatim disciplinā, Liv.: disciplinam domesticam diligenter severeque regere, Suet. – b) insbes., die Kriegszucht, Mannszucht, disc. militaris, Liv. u.a.: disc. castrensis, Ps. Quint. decl.: disc. castrorum, Plin. pan. u. Suet.: militiae disc., Zucht der Kriegsschule, Cic.: disc. populi Romani, Cic.: disc. maiorum, Sall.: modestia militaris, veteris disciplinae decus, Tac.: disciplinam (militarem) severissime regere, Suet. u. Eutr. – 2) meton., die aus der Erziehung hervorgehende geordnete Einrichtung, Lebenseinrichtung, Ordnung, Weise, Sitte, Grundsätze, Gewohnheit, Politik, a) im allg.: disciplinae sanctitas, Ehrlichkeit der Politik, Liv.: novitas incognitae disciplinae, Vell.: disc. publica, öffentliche (polizeiliche) Ordnung, Polizei, ICt. u. Eccl.: disc. Macedonum regum, Persarum, Curt.: meretricia disc., Mätressenwirtschaft, Cic.: certa vivendi disc., be-————stimmte Lebensordnung, Cic.: disc. sacrificandi, Opferritus, Liv.: imitari avi mores disciplinamque, Cic.: eādem disciplinā (Politik) uti, Plaut.: earum artem et disciplinam colere, Plaut.: nam disciplina (Politik) est eis demunerarier ancillas primum, ad dominas qui affectant viam, Ter. – b) die Staatseinrichtung, Verfassung, Staatsverfassung, disc. civitatis, Sen.: disc. rei publicae, Cic.: earum civitatum severissima disc., Tac.: Lacedaemoniorum disc., Cic.: disciplinam dare, Cic.: disciplinam Lycurgi od. vetustissimam disciplinam Lycurgi tollere, Liv.: o morem praeclarum disciplinamque, quam a maioribus accepimus, si quidem teneremus, Cic. – ⇒ Gedehnte Nbf. discipulīna, Plaut. asin. 201; most. 154; Pseud. 1274. Corp. inscr. Lat. 7, 896. Cic. de rep. 2, 34 cod.; vgl. Fleckeisen Misc. crit. p. 34. – discipleina, Corp. inscr. Lat.2 1. p. 202 (elog. XLI).Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > disciplina
-
4 disciplina
disciplina f 1) дисциплина, отрасль науки 2) дисциплина (соблюдение правил поведения) disciplina del lavoro -- трудовая дисциплина disciplina militare -- воинская дисциплина disciplina ferrea -- железная дисциплина mantenere la disciplina -- поддерживать дисциплину osservare la disciplina -- соблюдать дисциплину romperela disciplina -- нарушать дисциплину compagnia di disciplina -- штрафная рота 3) вид спорта discipline nordiche -- лыжные соревнования на средние и длинные дистанции и прыжки с трамплина 4) rel бичевание darsi la disciplina v. flagellarsi (v. flagellare) -
5 disciplina
disciplina f 1) дисциплина, отрасль науки 2) дисциплина ( соблюдение правил поведения) disciplina del lavoro — трудовая дисциплина disciplina militare — воинская дисциплина disciplina ferrea — железная дисциплина mantenere la disciplina — поддерживать дисциплину osservare la disciplina — соблюдать дисциплину romperela disciplina — нарушать дисциплину compagnia di disciplina — штрафная рота 3) вид спорта discipline nordiche — лыжные соревнования на средние и длинные дистанции и прыжки с трамплина 4) rel бичевание darsi la disciplina v. flagellarsi (v. flagellare) -
6 disciplīna
disciplīna ae, f [discipulus], instruction, tuition, teaching, training, education: puerilis: adulescentīs in disciplinam ei tradere: te in disciplinam meam tradere: in disciplinam (Druidum) convenire, Cs.: res, quarum est disciplina, the objects of instruction: quae (incommoda) pro disciplinā et praeceptis habere possent, Cs.— Learning, knowledge, science, discipline, culture: homo (summā) disciplinā: a pueris nullo officio aut disciplinā adsuefacti, Cs.: Italia plena Graecarum disciplinarum: his disciplinis institutus: militiae, tactics: bellica: militaris, military discipline, L.: occidere non disciplinā, sed impetu, Ta.: navalis: rei p., statesmanship: vetus regum, severity: familiae gravis: maiorum, S.: certa vivendi, orderly way: populorum, the art of governing: philosophiae, a system: tres trium disciplinarum principes.— A custom, habit: Nam disciplinast eis, demunerarier, etc., T.: imitari avi mores disciplinamque: familiae. — A school: itinera disciplinarum: philosophorum disciplinae, sects, T.* * *teaching, instruction, education; training; discipline; method, science, study -
7 disciplina
disciplina s.f. 1. discipline: mantenere la disciplina maintenir la discipline. 2. ( materia di studio) discipline, matière: le discipline storiche les disciplines historiques. 3. ( fig) école: la disciplina del dolore l'école de la douleur. 4. ( fig) ( flagello) fléau m. 5. ( Sport) discipline. -
8 disciplina
disciplīna, ae f. [ disco I ]1) учение, обучение, образованиеtradere aliquem alicui in disciplinam C — отдать кого-л. кому-л. в учениеdisciplinae causā concurrĕre Cs — съезжаться для того, чтобы учитьсяres, quarum d. est C — предметы, которые преподаются (предметы обучения)disciplinae (dat.) aliis esse Pl — быть примером для других2) наставление, воспитание (d. pueritiae и puerīlis C)3) учение, теория, система или искусство (d. Stoicorum C); наука ( animum disciplinis meliorem fieri Q)d. dicendi C — риторикаd. populorum C — искусство управлять народамиd. juris civilis C — наука гражданского права4) строгий порядок, организация, дисциплина (d. domestica Su)d. rei publicae C — государственное устройство5) обыкновения, навыки, тж. принципы, политические приёмыd. Macedonum regum QC — политика македонских царейd. vivendi C — образ жизни -
9 disciplina
disciplina disciplina, ae f наука, учение -
10 disciplina
disciplina disciplina, ae f обучение -
11 disciplina
disciplina disciplina, ae f порядок строгий, дисциплина -
12 disciplina olimpica
-
13 disciplina
disciplinadisciplina [di∫∫i'pli:na]sostantivo Feminin1 (ordine) Disziplin Feminin2 (materia di studio) Disziplin Feminin, (Unterrichts)fach neutroDizionario italiano-tedesco > disciplina
14 disciplina
disciplina15 disciplina psicolinguistia
disciplina psicolinguistiaPsycholinguistikDizionario italiano-tedesco > disciplina psicolinguistia
16 disciplina de voto
POL party discipline17 disciplina
disciplina, ae, f., instruction, knowledge, E. 6:4; chastening, H. 12:5 ff.18 disciplina
disciplina19 disciplina
(s.) disciplin; (s.) tukt20 disciplína
disciplína [dɪ-] f Disziplin fСм. также в других словарях:
Disciplina escolar — Saltar a navegación, búsqueda Este reglamento, por ejemplo, define exactamente lo que se espera que sea el modelo de comportamiento... Se entiende por disciplina escolar la obligación que tienen los maestros y los profesores de seguir un código… … Wikipedia Español
Disciplina Kičme — Disciplin A Kitschme performing in Belgrade in 2007 Background information Also known as Disciplin A Kitschme, DAK, Tooth Goofie Nappy … Wikipedia
Disciplina arcani — or Discipline of the Secret or Discipline of the Arcane, is a theological term used to describe the custom which prevailed in Early Christianity, whereby knowledge of the more intimate mysteries of the Christian religion was carefully kept from… … Wikipedia
disciplină — DISCIPLÍNĂ, (2) discipline, s.f. 1. Totalitatea regulilor de comportare şi de ordine obligatorii pentru membrii unei colectivităţi. ♦ Ordine; spirit de ordine, deprindere cu o ordine strictă. 2. Ramură a unei ştiinţe; p. gener. Ştiinţă. – Din fr … Dicționar Român
Disciplina — Saltar a navegación, búsqueda Para otros usos de este término, véase Disciplina (desambiguación). En su acepción más común la disciplina es la capacidad de enfocar los propios esfuerzos en conseguir un fin, si bien etimológicamente, disciplina… … Wikipedia Español
Disciplina inglesa — Saltar a navegación, búsqueda Instrumento para la flagelación erótica: flogger El término disciplina inglesa describe prácticas sexuales relacionadas con la flagelación, como actividad de contenido erótico. Contenido … Wikipedia Español
Disciplina clericalis — Saltar a navegación, búsqueda Manuscrito de Pedro Alfonso. Disciplina clericalis es una colección de exempla, o cuentos ejemplarizantes, escrita por Pedro Alfonso de Huesca a comienzos del siglo XII … Wikipedia Español
disciplina — DISCIPLINÁ, disciplinez, vb. I. tranz. şi refl. A (se) obişnui cu spiritul de disciplină, de ordine. – Din fr. discipliner. Trimis de bogdang, 13.09.2007. Sursa: DEX 98 discipliná vb. (sil. pli ), ind. prez. 1 sg … Dicționar Român
Disciplina (desambiguación) — Saltar a navegación, búsqueda Disciplina puede referirse a: el conjunto de normas, que ordena y organiza el comportamiento y la conducta del ser humano. Disciplina escolar: las regulaciones en una escuela para mantener el orden y garantizar la… … Wikipedia Español
Disciplina Kičme discography — Disciplina Kičme discography Disciplin A Kitschme performing in Belgrade in 2007 Releases ↙Studio albums 8 … Wikipedia
disciplina — sustantivo femenino 1. Normas de conducta que rigen una actividad: la disciplina colegial, la disciplina militar. La disciplina profesional es esencial en el hospital. 2. Actitud de la persona que se somete a estas normas: Es un estudiante con… … Diccionario Salamanca de la Lengua Española
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Аймара
- Албанский
- Английский
- Баскский
- Болгарский
- Галисийский
- Датский
- Испанский
- Итальянский
- Каталанский
- Латинский
- Латышский
- Литовский
- Немецкий
- Польский
- Португальский
- Румынский, Молдавский
- Русский
- Сербский
- Словацкий
- Словенский
- Суахили
- Тагальский
- Турецкий
- Французский
- Хорватский
- Чешский